Higiena jamy ustnej psów i kotów

Higiena jamy ustnej psów i kotów

Higiena jamy ustnej u zwierząt jest coraz częstszą okazją do wizyt w przychodniach weterynaryjnych. Już przy pierwszych wizytach właścicieli wraz ze swoimi podopiecznymi padają pytania o to co można robić w domu w tym zakresie, kiedy zacząć i jakich preparatów używać.

Anatomia zęba

Zęby psów i kotów są zbliżone budową do zębów ludzkich. Składają się z dwóch głównych części: korony (część wystająca ponad dziąsło) oraz korzenia (części znajdującej się pod dziąsłem). Zęby otoczone są przez przyzębie, czyli dziąsła, więzadła i inne struktury utrzymujące ząb na swoim miejscu.

Powstawanie płytki nazębnej

Natychmiast po wyrżnięciu się zęba, na jego powierzchni tworzy się błonka do której z łatwością przyczepiają się kolejne warstwy bakterii, z czasem tworzących płytkę nazębną. Płytka nazębna jest to struktura o charakterze biofilmu złożonego z bakterii, śliny, resztek pokarmowych, zanieczyszczeń, komórek nabłonkowych oraz komórek zapalnych. Regularne szczotkowanie zębów z łatwością usuwa ją z koron zębów, dzięki czemu płytka nie narasta i nie rozprzestrzenia się poddziąsłowo. Gdy płytka nazębna dojrzeje i ulegnie mineralizacji, staje się kamieniem nazębnym – szaro-brązową twardą strukturą która potrafi w całości zasłonić korony zębów. Uniemożliwia ona dotarcie do dziąseł i zębów w sposób nieinwazyjny, przez co aby je oczyścić niezębne staje się znieczulenie ogólne czworonoga i wykonanie skalingu oraz innych czynności celem usunięcia zarówno płytki jak i kamienia nazębnego.

Do czego prowadzą zaniedbania w higienie?

Zaniedbania w zakresie higieny jamy ustnej pozwalają płytce bakteryjnej narastać bez ograniczeń, prowadząc m.in. do:

  • zapalenia dziąseł (zaczerwienienie dziąseł)
  • krwawienie dziąseł
  • odkładania się kamienia nazębnego
  • ruchomości zębów
  • wypadania zębów
  • ropni okołowierzchołkowych
  • przetok donosowych lub do okolicznych tkanek

Objawami formującej się płytki i kamienia które możemy zauważyć u naszego pupila na codzień są:

  • ślinienie się
  • nieprzyjemny zapach z jamy ustnej
  • niechęć do jedzenia
  • połykanie jedzenia zamiast gryzienia
  • u kotów preferencja suchego pokarmu i pozostawianie mokrego pokarmu
  • brak higieny (lizania okrywy włosowej)
  • żucie jedną stroną jamy ustnej
  • opuchlizna pyska

Początkowe zapalenie dziąseł, objawiające się zaczerwienieniem ich, a czasem krwawieniem oraz bolesnością jest na szczęście odwracalne. Regularne szczotkowanie zębów jak i usuwanie płytki bakteryjnej podczas zabiegów stomatologicznych w znieczuleniu ogólnym pozwala na utrzymywanie przyzębia w dobrym stanie. Natomiast zaniedbania w zakresie higieny prowadzą do narastania płytki nazębnej, a w konsekwencji rozwinięcia się zapalenia przyzębia poprzez wniknięcie bakterii do kieszonek dziąsłowych, gdzie dochodzi do ich namnażania. Skutkiem takiego stanu może być między innymi obrzęk i bolesności dziąseł, ruszanie się i wypadanie zębów, powstawanie ropni okołowierzchołkowych (ropni powstających w kości otaczającej ząb), jak również znacznej bolesności w codziennym funkcjonowaniu zwierzęcia. Taka choroba przyzębia jest już nieodwracalna. Wymaga wizyty w gabinecie, znieczulenia ogólnego czworonoga i interwencji chirurgicznej w jamie ustnej, w tym często ekstrakcji (usunięcia) zębów.

W przypadku silnego zapalenia jamy ustnej możliwe konsekwencje obejmują rozprzestrzenienie się bakterii z jamy ustnej w całym organizmie. Bakterie docierają do nerek, wątroby, serca, płuc powodując tam szkodliwe zmiany i prowadząc do problemów zdrowotnych – problemów, którym może zapobiec profilaktyka jamy ustnej.

Profilaktyka

Najważniejszą częścią profilaktyki jamy ustnej jest jej systematyczna higiena, która może polegać na:

  • szczotkowaniu zębów (minimum 3 x w tygodniu)
  • smarowaniu dziąseł preparatami zawierającymi cynk lub chlorheksydynę
  • podawaniu zwierzęciu karm, przekąsek, gryzaków sprzyjających mechanicznemu oczyszczaniu zębów

Bardzo skutecznym ale jednocześnie wymagającym zabiegiem profilaktycznym jest regularne szczotkowanie zębów. Warunkiem jego skuteczności jest wykonywanie go minimum 3 razy w tygodniu. Na rynku dostępne są szczoteczki przeznaczone specjalnie dla zwierząt, zbudowane z podwójnej główki, pozwalającej czyścić zęby jednocześnie od strony policzkowej i podniebiennej/językowej. Możliwe jest także początkowo zastosowanie szczoteczki dla dzieci z miękkim włosiem. Do zabiegów wykorzystujemy wyłącznie pasty przeznaczone dla zwierząt, które nasi pupile mogą bezpiecznie połknąć. Pod żadnym pozorem nie wolno stosować past do zębów dla ludzi, ponieważ zawierają one toksyczny dla zwierząt fluor, a także często nieprzyjemny dla nich miętowy smak. Pasty dla psów i kotów mają zazwyczaj smak mięsny, zawierają wyciągi ziołowe np. z pietruszki, oraz dodatek krzemionki pomagający mechanicznie oczyszczać zęby, jak również enzymy i inne dodatki zwalczające płytkę bakteryjną. Wspomniane składniki zawiera pasta do zębów Deo dr Seidla, która nie wymaga szczotkowania.

Dodatkowo warto wprowadzić preparaty w formie żelu lub sprayu o właściwościach antybakteryjnych i niwelujących nieprzyjemny zapach. Tego typu preparaty bardzo dobrze sprawdzają się u zwierząt, które nie tolerują szczotkowania – mimo że nie są one równie skuteczne co regularne szczotkowanie, to chociaż w minimalnym stopniu pozwalają utrzymać dziąsła w dobrym stanie. Dobrą alternatywą do szczotkowania jest stosowanie preparatu zawierającego chlorheksydynę, np. Deo-Spray dr Seidla. Chlorheksydyna jest substancją najczęściej spotykaną w preparatach stomatologicznych dla zwierząt. Ma działanie bakteriobójcze. W jamie ustnej łączy się z płytką nazębną i błoną śluzową, po czym jest stopniowo uwalniana chroniąc przed bakteriami. O instruktaż i częstotliwość stosowania konkretnych preparatów do pielęgnacji jamy ustnej warto pytać lekarza weterynarii, pod opieką którego znajduje się dane zwierzę.

Regularne kontrole stomatologiczne

Zwierzęta domowe, a szczególnie koty, bardzo często skutecznie ukrywają bolesne schorzenia – dlatego bardzo ważne jest kontrolowanie stanu uzębienia u lekarza weterynarii, początkowo raz w roku, a u starszych zwierząt co 6 miesięcy. W trakcie wizyty zostanie oceniony zgryz, zbadane węzły chłonne, dziąsła, sprawdzona liczba zębów i ich stan. Dodatkowo lekarz może zalecić ewentualnie badanie w znieczuleniu i zabieg stomatologiczny jeśli uzna je za wskazane na podstawie badania klinicznego.

lek. wet. Monika Gładysz-Kmieć

17 marca 2023